-
1 νηέω
νηέω, ion. = νέω, häufen, aufhäufen, aufschichten; ὕλην, ξύλα, Od. 19, 64; bes. zum Scheiterhaufen, Il. 23, 139. 163; auch σώματα, 23, 169; πῦρ εὖ νηῆσαι, Od. 15, 321, wie πυρήν, Her. 1, 50; ἄποινα, Lösegelder aufhäufen, 24, 276. – Auch = beladen, anfüllen, νῆας εὖ νηῆσαι, Schiffe wohl befrachten, Il. 9, 358; u. im med., νῆα νηήσασϑαι ἅλις χρυσοῦ, sich das Schiff gehäuft mit Gold beladen, 9, 137. 279; νηήσαντο, Ap. Rh. 1, 364. – Vgl. νηνέω.
-
2 δια-κεάζω
δια-κεάζω (s. κεάζω), durchspalten, zerspalten; in tmesi Homer. Odyss. 15, 322 πῦρ τ' εὖ νηῆσαι, διά τε ξύλα δανὰ κεάσσαι; Apoll. Rh. 4, 392 νῆα καταφλέξαι, διά τ' ἔμπεδα πάντα κεάσσαι.
-
3 δᾱνός
δᾱνός (Wurzel ΔΑF-, δαίω brennen), brennbar, ausgedörrt, dürr, trocken. Homer einmal, Odyss. 15, 322 πῠρ τ' εὖ νηῆσαι, διά τε ξύλα δανὰ κεάσσαι, var. lect. ξύλα πολλά. Vgl. Ar. Pac. 1134 ἐκκέας τῶν ξύλων ἅττ' ἂν ᾖ δανότατα τοῦ ϑέρους ἐκπεπρισμένα.
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий